Historia

Początki szkoły

W 1959 roku władze Parczewa podjęły inicjatywę wybudowania szkoły, gdyż dwie istniejące  nie mogły pomieścić wciąż wzrastającej liczby uczniów . Dokonano wykupu gruntu na ulicy Polnej i zlecono prace budowlane, które zakończono po siedmiu latach. Koszt budowy wyniósł 6 977 000 zł, a szkoła zaczęła funkcjonować 1 września 1966 roku.

Przez pierwsze lata zagospodarowano otoczenie, wyposażono klasy, szkolono i integrowano nową kadrę nauczycielską. Po dwóch latach starań, dzięki zaangażowaniu uczniów, a przede wszystkim ich rodziców, oddano do użytku boisko szkolne.
Jednym z najważniejszych wydarzeń w historii szkoły było nadanie imienia- Bohaterów 3 Pomorskiej Dywizji Piechoty.
Ta podniosła uroczystość odbyła się 20 października 1973 roku.
Od tego momentu patronem SP nr 3 stała się jednostka wojskowa im. R. Traugutta, z którą przez wiele lat szkoła pozostawała w ciągłym kontakcie. Kilka lat później patronacka jednostka wojskowa przekazała szkole dwie armaty- pomniki, które, jak czytamy w kronice: ,,…przeszły wraz z żołnierzami szlak bojowy Wojska Polskiego w działaniach II wojny światowej”.
Do dzisiejszego dnia każdy odwiedzający szkołę może je zobaczyć.
Drugi ważny moment nastąpił 18 października 1975 r., kiedy to Komitet Rodzicielski przekazał szkole sztandar, wykonany (według projektu dwóch uczennic Małgorzaty Wójciszko i Elżbiety Kaczorowskiej) na specjalne zamówienie, przez hafciarkę z Łodzi, p. Irenę Pawlak. Ponadto p. Apolinary Nosalski napisał słowa hymnu szkolnego ,,Srebrzysty dzwonek co dzień…”, a muzykę do niego skomponował p. Zygmunt Domański.

Ludzie Trójki

Pierwsze grono pedagogiczne liczyło21 osób, uczniów natomiast było 675. Te liczby przez lata oczywiście się zmieniały. Wielu nauczycieli jest już na emeryturze, niejeden absolwent tej szkoły dziś pracuje jako jej nauczyciel. Zmieniali się również dyrektorzy placówki. Jako pierwsza tę funkcję objęła p. Władysława Kalitka (1966-1972), a następnie p. Elżbieta Janowska (1972-1982), p. Władysłąw Filipowicz  (1982-1984), p. Teresa Dębska (1984-1986), p. Jadwiga Domańska (1986-1992), p. Władysław Filipowicz (1992-1997), p. Antoni Izdebski (1997-1999), p. Teresa Dębska (1999-2008), p. Marianna Soproniuk (2008-2014) i p. Iwona Kopińska (2014-  do chwili obecnej). Od początku istnienia szkoły, poczynania wychowawcze nauczycieli wspierał Komitet Rodzicielski. Przewodniczyli mu p. Wiesław Tajer, p. Stefan Solecki, p. Władysław  Hać, p. Józef Iwanejko, p. Stanisław Bartnicki, p. Krystyna Oniszczuk, p. Bożena Izdebska,  p. Janusz Zieliński, p. Artur Makówka, a obecnie funkcję pełni p. Anita Kobylińska . Oczywiste jest, że ludźmi Trójki byli i są nauczyciele.
W murach tej instytucji pracowało ich bardzo wielu. Dziś właściwie trudno podać, choćby w przybliżeniu, liczbę nauczycieli, którzy w ciągu 40 lat w niej pracowali. Jeszcze trudniej oszacować ilu absolwentów opuściło jej mury.
Niemniej jednak nazwiska tych najbardziej zasłużonych pieczołowicie przechowują kroniki, księgi protokołów, Księga Honorowych Obywateli Szkoły. Od roku 1975 do 2006 zaszczytny tytuł Honorowego Obywatela Szkoły otrzymało 184 absolwentów oraz 60 osób związanych ze szkołą.

Dwójka zwana Trójką

Wprowadzona w 1999 roku reforma oświaty przyniosła wiele zmian. Przez dwa lata Parczewska Trójka była zespołem Szkół nr 2, natomiast od 2001 roku Szkołą Podstawową nr 2. To wszystko oczywiście zmieniło oblicze szkoły, ponieważ w jej murach, tak jak to jest w chwili obecnej, uczą się dzieci w wieku od 6 do 13 lat. Jest więc to miejsce niezwykle gwarne- podczas przerw biegają dzieci, a korytarze w tęczowych kolorach, pełne są dziecięcych prac. Przeprowadzony w 2007 roku remont szkoły, wymiana stolarki okiennej, pokrycia dachowego i elewacji odmienił jej wygląd zewnętrzny.
Przez te czterdzieści lat naprawdę wiele się zmieniło. Dzisiejsi uczniowie nie mogą sobie nawet wyobrazić, że kiedyś stała w tym miejscu jedynie szkoła, a jak okiem sięgnąć rozciągały się tylko pola. Obecnie tylko nazwa ulicy Polna mówi o przeszłości. Mimo to otoczenie wokół szkoły nadal jest przestronne  i atrakcyjne. Mnóstwo zieleni , dwa duże boiska sportowe, bezpieczne miejsce  do zabaw, wnęka, dzięki której uroczystości rozpoczęcia i zakończenia roku mogą odbywać się na świeżym powietrzu, klomby, rabatki, krzewy. Krótko mówiąc otoczenie szkoły to nie tylko atrakcyjne, ale i bezpieczne miejsce dla dzieci.